Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Τα συλλογικά προβλήματα απαιτούν συλλογικές απαντήσεις

Παρά τις «ευοίωνες» προβλέψεις της κυβέρνησης και των παρατρεχάμενών της, για απεμπλοκή της χώρας από τους μηχανισμούς της ΤΡΟΙΚΑΣ και του ΔΝΤ και επερχόμενη ανάπτυξη, μπορεί εύκολα να αποκαλέσει κανείς την πολιτική που ακολουθείται σήμερα ως πολιτική του μαστιγίου. Πολιτική η οποία περιλαμβάνει απολύσεις, μειώσεις μισθών-συντάξεων, αξιολογήσεις κ.τ.λ.

Η  εκπαίδευση ως αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας αυτής, δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη. Έτσι βλέπουμε πέταγμα χιλιάδων μαθητών έξω από τα σχολεία, εφαρμογές θεσμών όπως το Νέο Λύκειο, διαγραφές χιλιάδων φοιτητών και ύψωμα νέων εμποδίων στο δρόμο της νεολαίας για την απόκτηση του πολυπόθητου πτυχίου. Η άμεση σύνδεση λοιπόν της εκπαίδευσης με την παραπάνω πολιτική των μνημονίων, εντοπίζεται στην προσπάθεια του συστήματος να προσαρμόσει και εναρμονίσει το ελληνικό πανεπιστήμιο με τις συνθήκες εργασίας που διαμορφώνονται με βάση τις επιταγές ξένων και ντόπιων αφεντικών.

Στα του οίκου μας λοιπόν… Οι διαγραφές αυτή την στιγμή αποτελούν την αιχμή του Νόμου Πλαίσιο. Την αιχμή ενός νόμου πλήρως προσαρμοσμένου στα μέτρα της αντιλαϊκής πολιτικής, κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, για τα πανεπιστήμια. Στη συγκεκριμένη φάση, με το σύστημα να έχει με το μέρος του τους συσχετισμούς και το Φοιτητικό Κίνημα να μην έχει και τα καλύτερα αντανακλαστικά απέναντι σε χτυπήματα τα οποία άλλοτε είχε ανατρέψει, ο Νόμος Πλαίσιο με τις διαγραφές, έρχεται να υψώσει νέους ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, να εξυψώσει την εντατικοποίηση κάνοντας όλους μας να σκύψουμε πάνω από ένα βιβλίο με το φόβητρο της διαγραφής στα ν+2 χρόνια φοίτησης και να εξασφαλίσει συνθήκες απόλυτης πειθάρχησης, ως πειθήνιοι φοιτητές σήμερα και ως υποταγμένοι εργαζόμενοι αύριο!
Παρ’ όλες τις αντιδραστικές πτυχές του παραπάνω μέτρου, το σύστημα έχει φροντίσει να μας το πλασάρει με περιτύλιγμα θέλοντας να μας πείσει πως αυτοί που διαγράφονται είναι άξιοι της μοίρας τους, χαρακτηρίζοντάς τους «αιώνιους» και «τεμπέληδες», σπέρνοντας έτσι αυταπάτες πως αφορά μόνο αυτούς. Ωστόσο στόχος είμαστε όλοι οι φοιτητές αφού οι διαγραφές στην ουσία τους χτυπάνε το δικαίωμα μας στην απόκτηση του πτυχίου και έρχονται να βάλλουν ταφόπλακα στην Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους.

Αν από τα παραπάνω πρέπει να βγει ένα συμπέρασμα, αυτό είναι πως χρειάζεται να δώσουμε αγώνα ενάντια σε αυτή την πολιτική. Γιατί αγώνας για το πτυχίο, σημαίνει αγώνας ενάντια στο μέτρο που μας πετάει έξω από το πανεπιστήμιο, που μας παίρνει το βιβλίο από το χέρι… Αγώνας που χρειάζεται να δώσει ένα μαζικό Φοιτητικό Κίνημα που θα πατάει γερά στα πόδια του και θα πολεμάει κεντρικά το Νόμο Πλαίσιο.  Για την ανάπτυξη ενός τέτοιου Φοιτητικού Κινήματος όμως, η κατάσταση στην οποία έχει επέλθει ο Φοιτητικός Σύλλογος της ΑΣΟΕΕ είναι άκρως προβληματική καθώς, η μακροχρόνια παρέμβαση των συστημικών δυνάμεων με κατεύθυνση την αποσυγκρότηση του Φοιτητικού Συλλόγου, είχε ως αποκορύφωμα την αποδιοργάνωση του συλλόγου με τις ευθύνες να βαραίνουν τις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, για την διακοπή της διαδικασίας των φοιτητικών εκλογών. Γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα στον μεγαλύτερο σύλλογο πανελλαδικά, σε μια κρίσιμη φάση της επίθεσης που δεχόμαστε, να μπορεί ο καθένας να αμφισβητήσει τις διαδικασίες στις οποίες μπορούμε να συζητάμε και να παίρνουμε συλλογικά τις αποφάσεις μας.
 
Το ζήτημα λοιπόν εδώ, δεν είναι γραφειοκρατικό. Το Φοιτητικό Κίνημα και η πείρα που έχουμε μέσα από τους αγώνες του, μας δείχνει ότι για να έχουν αυτοί αποτέλεσμα, είναι απαραίτητο οι φοιτητές να έχουμε κεντρική οργάνωση μέσα από τους Φοιτητικούς μας Συλλόγους, τις συλλογικές μας διαδικασίες όπως η γενική συνέλευση, για να διεκδικήσουμε μαζικά και αγωνιστικά τα δικαιώματά μας. 
Για την ανάπτυξη, εν τέλει, ενός Φοιτητικού Κινήματος στηριζόμενου στις δικές του δυνάμεις, μακριά και ανεξάρτητου από οποιοδήποτε κρατικό μηχανισμό, θεωρούμε πως απαιτείται η διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών για την συγκρότηση και οργάνωση ενός ενεργού Φοιτητικού Συλλόγου, ο οποίος μέσα από τα συλλογικά του όργανα και τις διαδικασίες θα είναι ικανός να δρα στην κατεύθυνση του αγώνα. Κόντρα στους εφησυχασμούς του συστήματος και τον εκπροσώπων του, κόντρα σε λογικές που παρακάμπτουν τα παραπάνω όργανα και «παλεύουν» για λύσεις μακριά από το Φοιτητικό Κίνημα ή κόντρα σε λογικές που βαφτίζουν ως κίνημα διαμαρτυρίες-μπλοκαρίσματα σε πρυτανείες και συγκλήτους ξέχωρα από τον φοιτητόκοσμο.


Γιατί όπου το σύστημα και τα τσιράκια του σπέρνουν την επίθεση, από τους αγώνες λαού και νεολαίας θα φυτρώνει η αντίσταση!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου