Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

18 Μάη δίνουμε την πολιτική μάχη! Ψηφίζουμε-Στηρίζουμε: Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Δεν χωράμε στα αδιέξοδά τους!

Είναι γεγονός πια: ότι δεν μπορούν να υπάρξουν κάποιοι σωτήρες, που θα υπερασπίσουν τα δικαιώματα μας. Ότι τα μνημόνια και οι αντιλαϊκές πολιτικές δεν μπορούν να ανατραπούν με κυβερνητικές εναλλαγές και νομοσχέδια στη βουλή. Γιατί αυτό που αντιμετωπίζουμε δεν είναι απλά μια κυβέρνηση. Ο πραγματικός ένοχος για την κατάσταση που βιώνουμε είναι το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα. Αυτό είναι που γεννά τη φτώχεια, την ανεργία, τον φασισμό, τον πόλεμο και την προσφυγιά. Και αυτό το σύστημα δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο διαχείρισης. Γιατί είναι συνυφασμένο με την καταπίεση και την εκμετάλλευση.


Γι’ αυτό και ξέρουμε πως υπεύθυνοι για τους πολέμους, για την κατάσταση στη Συρία, στην Ουκρανία (αλλά και στις άλλες χώρες που έχουν διαλυθεί τα τελευταία χρόνια)  δεν  είναι οι «θρησκευτικές» ή οι κάθε λογής αντιπαλότητες των χωρών αυτών, αλλά οι ιμπεριαλιστές. Ο αμερικάνικος, ο ρώσικος και ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός. Που σε αυτές τις συνθήκες της κρίσης ανταγωνίζονται μανιωδώς μεταξύ τους για το ποιος θα κυριαρχήσει. Και η χώρα μας μπλέκεται άμεσα. Γιατί λέει «ανήκουμε στους Δυτικούς προστάτες, που διασφαλίζουν την ειρήνη(!)». Γιατί η παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δεν είναι για τη διάσωση των προσφύγων, αλλά για να αναβαθμίσει την στατιωτική παρουσία του στην περιοχή. Να ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για τα καραβάνια των προσφύγων. Και μετά τους αντιμετωπίζουν σαν ένα «πρόβλημα»(!), που «για να το αποφύγουν», τους πνίγουν στο Αιγαίο, τους κλείνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τους απαγορεύουν να πάνε στις χώρες προορισμού τους

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπηρετεί το  σύστημα της εξάρτησης και  της εκμετάλλευσης. Εφαρμόζει όλες τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές της ΕΕ και τα στρατιωτικά σχέδια των Αμερικάνων. Το νέο ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται είναι ένας νέος σκληρός γύρος αντιλαϊκής επίθεσης, που θέλει να ισοπεδώσει τα εναπομείναντα δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση και στην περίθαλψη. Αφορά όλο τον λαό. Ειδικά εμάς τους νέους που είμαστε αυτοί  οι οποίοι ήδη δουλεύουμε για ψίχουλα με ελαστικές σχέσεις εργασίας και ανασφάλιστα. Αυτή η πολιτική είναι συνέχεια των Μνημονίων και των πολιτικών που ψήφιζαν και εφάρμοζαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Μας εξοργίζει η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής και η καταπάτηση των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων. Μας εξοργίζει η αποφυλάκιση του φασίστα δολοφόνου του Φύσσα, Ρουπακιά, ενώ παράλληλα  λαϊκοί αγωνιστές συνεχίζουν να διώκονται και να καταδικάζονται.

Ο λεγόμενος «Διάλογος» που διεξάγεται για την Παιδεία θα καταλήξει σε ένα νέο αντιδραστικό νομοσχέδιο που θα αφορά όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης. Η εφαρμογή των προηγούμενων νομοσχεδίων που γίνεται αυτήν την στιγμή στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, με διαρκή εντατικοποίηση και νέα προγράμματα σπουδών που διαλύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχίων,θα έρθει να δέσει με νέους ταξικούς φραγμούς και νέες συγχωνεύσεις και κλεισίματα σχολών. Βλέπουμε οτι πληθαίνουν οι δηλώσεις για δίδακτρα στα προπτυχιακά και δεν είναι τυχαίες, αφού είναι κομμάτι της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ που πρέπει να υιοθετηθεί. Δεν πρέπει να τσιμπήσουμε στο «τυράκι» που προβάλλει η κυβέρνηση για την επαναφορά της συνδιοίκησης. Γιατί είναι κρατικά όργανα που η συμμετοχή μας σε αυτά απλά νομιμοποιεί την πολιτική που εφαρμόζεται.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις:

Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η επίθεση δεν θα σταματήσει αν δεν την σταματήσουμε. Αν το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα δεν παλέψει οργανωμέναενάντια σε αυτές τις πολιτικές, διεκδικώντας τα δικαιώματά του. Ξέρουμε ότι οι πρόσφυγες είναι σύμμαχοί μας, γιατί έχουμε κοινούς εχθρούς. Γι’ αυτό πρέπει να οικοδομήσουμε και ένα κοινό μέτωπο ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε και τους συλλόγους. Γιατί είναι τα όργανα πάλης μας. Είναι οι μορφές οργάνωσης εκείνες, μέσα από τις οποίες μπορούμε να αγωνιστούμε. Για εμάς οι φοιτητικές εκλογές είναι διαδικασία των συλλόγωνκαι πρέπει να ξαναποκτήσουν πολιτικά χαρακτηριστικά. Τέτοια που να εμπνέουν τους φοιτητές να συγκροτούν την πάλη τους, πέρα και έξω από τις λογικές της υποταγής που προβάλλει το σύστημα, αλλά και της ανάθεσης της υπόλοιπης αριστεράς.

ΑΠΕΧΟΥΜΕ από τα συνδιοικητικά όργανα (Γεν. Συνέλευση καθηγητών, Σύγκλητος) και το αναγράφουμε στα ψηφοδέλτια μας. Γιατί θέλουμε φοιτητικό κίνημα ανεξάρτητο των κρατικών μηχανισμών και γνωρίζουμε τον ρόλο του καθηγητικού κατεστημένου που είναι ενάντια στα φοιτητικά δικαιώματα.

Μαυρίζουμε τις δυνάμεις του συστήματος ΔΑΠ-ΠΑΣΠ 

Γιατί οι καθεστωτικές παρατάξεις είναι αυτές που έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την διάλυση και την αποσυγκρότηση των συλλόγων. Είναι αυτές που με την πολιτική τους στήριζαν και στηρίζουν όλη την αντιδραστική επίθεση των κυβερνήσεων στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ.   Από τις προτάσεις που έχουν για την Παιδεία που περιέχουν όλους τους βασικούς στόχους του συστήματος για την εκπαίδευση, μέχρι την «αξιοκρατική αξιολόγηση που έχει ανάγκη το Ελληνικό Πανεπιστήμιο» που προβάλλει η ΠΑΣΠ, στρώνουν το έδαφος για να νομιμοποιηθούν οι εφαρμογές των νομοσχεδίων και να προχωρήσει η κατάργηση των φοιτητικών δικαιωμάτων. Χαρακτηριστικές είναι και οι προτάσεις της ΔΑΠ για «συλλόγους χωρίς κόμματα», μέσω των οποίων θέλει να καταπνίξει τις αριστερές φωνές. Αν τις συνδέσουμε με τις αντίστοιχες προτάσεις για κατάργηση του ΑΣΥΛΟΥ και θέσπιση πανεπιστημιακής αστυνομίας, αλλά και τον ατομικό δρόμο που μαζί με την ΠΑΣΠ προτείνουν στους φοιτητές, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μια συντονισμένη προσπάθεια χτυπήματος του φοιτητικού συνδικαλισμού και των συλλόγων και εν τέλει αποδοχής της κατάστασης.

Φτάνει πια με την ανάθεση και τις εκλογικές αυταπάτες της αριστεράς των ΠΚΣ, ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ

Γιατί έχει πολιτικές ευθύνες για την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος. Η ΠΚΣ γιατί ενώ βροντοφωνάζει ότι δεν έχει εκλογικές αυταπάτες,  καλεί τους συλλόγους να στηρίξουν τις προτάσεις νόμου του ΚΚΕ, υιοθετώντας τις εκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ (751€ βασικό μισθό,600€ Επίδομα ανεργίας κτλ). Στηρίζει με θράσος τις επιλογές του ΚΚΕ για κλείσιμο των κινητοποιήσεων, όπως είδαμε με τις «εναλλακτικές μορφές πάλης» των αγροτών και τον αγώνα ενάντια στο νέο ασφαλιστικό. Η ΑΡΕΝ γιατί τόσο καιρό προσπαθούσε να μας πείσει ότι αξίζει να περιμένουμε την διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ, ενισχύοντας τη λογική της ανάθεσης, παρότι τώρα προσπαθεί να το παίξει άμοιρη ευθυνών και δύναμη αγώνα, έχοντας όμως τις ίδιες κοινοβουλευτικές αυταπάτες.   Η ΕΑΑΚ γιατί και η ίδια μιλούσε για τις δυνατότητες που μπορεί να έχει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας και αυτή ρόλο στην αποσυγκρότηση του κινήματος. Γιατί συνεχίζει να στηρίζει το δημοψήφισμα-απάτη και να διέπεται από τη λογική των μεταβατικών προγραμμάτων, δηλαδή μια πιο «ριζοσπαστική» διαχείριση του συστήματος και της κρίσης. Και οι τρεις αυτές δυνάμεις έχουν αυταπάτες για τον ρόλο της εκπαίδευσης και της γνώσης μέσα στο εκμεταλλευτικό αυτό σύστημα, γι’ αυτό και καταλήγουν να κάνουν μέχρι και προτάσεις διαμόρφωσης του γνωστικού αντικειμένου των προγραμμάτων σπουδών. Προωθούν έναν συνδικαλισμό «εικονικό», που μετατρέπει τους συλλόγους σε ταμπέλες που περιφέρονται, προκρίνει τους ακτιβισμούς έναντι της μαζικής πάλης, επιβάλλει «συντονισμούς» από τα πάνω, παίρνοντας την πρωτοβουλία από τον κόσμο των συλλόγων. Έχει γίνει φανερό  και για τις τρεις αυτές δυνάμεις ότι η πολιτική τους γραμμή δεν μπορεί να συγκροτήσει κίνημα που θα αντιπαρατεθεί στα ίσια με το σύστημα.

Ενισχύουμε τη φωνή της αντίστασης και της διεκδίκησης! 
 
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις παλεύουμε για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, των συλλόγων και των γενικών συνελεύσεων.Μόνο με ένα κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης μπορεί η φοιτητική νεολαία να υπερασπίσει τα δικαιώματά της σε ΣΠΟΥΔΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ. Παλεύουμε για μια κατεύθυνση στο κίνημα:

·        που θα  ενώνει τους φοιτητές με τον λαό και την εργατική τάξη, γιατί έχουμε συμφέρον να παλέψουμε μαζί

·       αντικαπιταλιστική που πηγαίνει κόντρα στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

·       αντιιμπεριαλιστική που θα εναντιώνεται στην εξάρτηση της χώρας, στον πόλεμο και στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ΝΑΤΟ-ΕΕ. Για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του.

·      αντισυνδιαχειριστική γιατί θέλουμε ένα φοιτητικό κίνημα ανεξάρτητο του κράτους. Γιατί ξέρουμε ότι το σύστημα αυτό και η εκπαίδευσή του δεν διορθώνονται.

18 Μάη δίνουμε την πολιτική μάχη! Ψηφίζουμε-Στηρίζουμε: Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου