Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

17 ΜΑΪΟΥ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: Στηρίζουμε - Ψηφίζουμε Αγωνιστικές Κινήσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

Είναι συνεχής η προσπάθεια των διαφόρων παραγόντων του συστήματος να μας πείσουν ότι η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι «δίκαιη» και η μόνη «ρεαλιστική», πως πρέπει να μην παραπονιόμαστε, να «προσαρμοστούμε».
Ας σκεφτούμε όμως...
Eίναι «δίκαιοι» και «βιώσιμοι» οι εντατικοί ρυθμοί σπουδών που μας επιβάλλουν;
Προσπαθήσαμε να μπούμε σε μια σχολή για να πάρουμε ένα πτυχίο, και συνεχίζουμε να ματώνουμε για τον ίδιο λόγο. Σε αυτόν τον αγώνα δρόμου το σύστημα μας βάζει συνεχώς εμπόδια (παρουσίες, τεστάκια, εργασίες, νέα εντατικοποιημένα προγράμματα σπουδών κ.ά.) στα οποία η προσαρμογή σημαίνει «τρέχα και μην παραπονιέσαι».

Μας χωράει το αποστειρωμένο από δημοκρατικά δικαιώματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες πανεπιστήμιο που προσπαθούν να διαμορφώσουν;
Κολλάμε μια αφίσα κατά της εντατικοποίησης, είναι «βρωμιά». Καλούμε μια Συνέλευση, είναι «παρωχημένη». Όταν κινητοποιούμαστε, ονομαζόμαστε μέχρι και «εγκληματίες» (βλ.μηνύσεις κατά φοιτητών στην Ξάνθη). Οι ίδιοι που μας απαγορεύουν να εκφραστούμε πολιτιστικά στον χώρο μας, καλούν τα ΜΑΤ να ελέγχουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει από αυτόν! Επιτίθενται σε όσα εργαλεία διαθέτουμε για να αντισταθούμε στις ορέξεις τους!
Τι μας ετοιμάζουν κυβέρνηση - ιμπεριαλιστές;
Ζητωκραυγάζουν όλοι οι παραγοντίσκοι του συστήματος για τη νέα αντιλαϊκή συμφωνία που προβλέπει μειώσεις στις ήδη πετσοκομμένες συντάξεις και αφορολόγητο-παράσημο φτώχειας στα 5.500ευρώ. Για τη συνέχιση δηλαδή και το βάθεμα της μνημονιακής επίθεσης των τελευταίων χρόνων, που έχουν γκρεμίσει θεμελιώδη λαϊκά δικαιώματα και έχουν φέρει την φτώχεια και την ανέχεια στις οικογένειές μας.
Ταυτόχρονα δίνουν και παίρνουν τα φιλοπόλεμα σχέδια των ιμπεριαλιστών και των υποτελών τους. Στην περιοχή μας ιδιαίτερα οι ανταγωνισμοί για το ποίος θα κυριαρχήσει σε βάρος του άλλου, μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ-ΡΩΣΙΑΣ, και η ευκαιρία που βρίσκουν σε αυτή την κατάσταση εξαρτημένες αστικές τάξεις όπως η ελληνική να αναζητήσουν ματωμένες «εργολαβίες» από τους προστάτες τους, παράγει δεδομένα όπως οι 59 Τόμαχοκ στη Συρία, τα καραβάνια των προσφύγων, η «μητέρα των βομβών», το αμερικανόπνευστο σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου, τα θερμά επεισόδια της αστικής «μας» τάξης με την τουρκική, δηλαδή ένα πλαίσιο που μας φέρνει πιο κοντά στον κίνδυνο να γίνουμε θυσία για τα αντιπαραθετικά στα δικά μας συμφέροντα!
Αν αυτό το παρόν και μέλλον μας ετοιμάζουν...

Στον ρεαλισμό του συστήματος να απαντήσουμε με τον ρεαλισμό των αγώνων!
Κάθε μέρα γίνεται φανερό πως πρόκειται για μια μάχη στην οποία από την μια μεριά βρισκόμαστε εμείς και ο λαός και από την άλλη το σύστημα.
Μπορεί με τα «κόλπα» του, με την καταστολή, εκμεταλλευόμενο την φάση που βρίσκεται το κίνημα, τη συμβολή της δήθεν αριστερής κυβέρνησης στην προώθηση της επίθεσης αλλά και τα αδιέξοδα των συνδιαχειριστικών αριστερώναπόψεων, το σύστημα να έχει βάλει σε «πάγο» τους αγώνες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε ευχαριστημένοι. Ίσα ίσα, είμαστε πολύ δυσαρεστημένοι. Και το ζητούμενο σήμερα είναι τη δυσαρέσκειά μας να την μετατρέψουμε σε συλλογική πάλη, σε ΑΓΩΝΕΣ για ΣΠΟΥΔΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ-ΖΩΗ. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση του συστήματος, δεν υπάρχει άλλος «εύκολος» δρόμος, μέσω του οποίου να γίνονται ρεαλιστικά τα δικά μας δικαιώματα και όνειρα για το μέλλον!
Να κάνουμε το βήμα!
Για να ξαναβγούμε στους αγώνες χρειαζόμαστε τους συλλόγους μας, τα όργανα πάλης που μπορούν να συσπειρώσουν και να βοηθήσουν στην κίνηση μας ενάντια στις ορέξεις κυβέρνησης-ιμπεριαλιστών.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι φοιτητικές εκλογές, ως μια διαδικασία του φοιτητικού κινήματος, που πρέπει να ξαναποκτήσει πολιτικά χαρακτηριστικά. Παλεύουμε ώστε αυτές να εμπνέουν μαζικά τους φοιτητές ενάντια στον ρεαλισμό του συστήματος, να συγκροτούν ουσιαστικούς όρους για την ανάπτυξη της πάλης μας, μέσα από την ενίσχυση της αντίστασης και της διεκδίκησης, αντιπαραθετικά τόσο με την υποταγή στο σύστημα όσο και με την αναπαραγωγή των αδιεξόδων της συνδιαχειριστικής αριστεράς.
ΑΠΕΧΟΥΜΕ από τα συνδιοικητικά όργανα(Σύγκλητο, Τμηματικές Συνελεύσεις καθηγητών). Είναι όργανα της εξουσίας όσων προωθούν την επίθεση (κράτος, καθηγητικό κατεστημένο). Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με το νομοσχέδιο Γαβρόγλου συζητά την επαναφορά τους θέλοντας να βάλει, για άλλη μία φορά, το φοιτητικό κίνημα στο «γύψο». Καμία σχέση δεν πρέπει να έχουν οι φοιτητές με τους μηχανισμούς αυτών που ξεριζώνουν τα δικαιώματά τους.
Γι’ αυτό και ως Αγωνιστικές Κινήσεις αναγράφουμε στα ψηφοδέλτιά μας ότι ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΣΥΝΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, και δυστυχώς είμαστε οι μόνοι που το κάνουμε!
Μαυρίζουμε τις συστημικές δυνάμεις (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, «ανεξάρτητοι»)
Καθόλου χώρο δεν πρέπει να τους δίνουμε. Γιατί όσο και αν αναφέρονται στον φοιτητή και στον σύλλογο, οι σκοποί τους είναι ενάντιά μας.
Το έχουν αποδείξει, με την ανοικτή υποστήριξη και δικαιολόγηση όλων των επιθετικών, για τα δικαιώματά μας, ρυθμίσεων στην εκπαίδευση. Κάνουν προτάσεις, όπως η επιβολή διδάκτρων, νέα εντατικοποιημένα προγράμματα σπουδών, πετσόκομμα των δωρεάν παροχών (σίτιση, στέγαση, σύγγραμμα). Καλλιεργούν τον "ατομικό δρόμο" για την επίλυση των ζητημάτων.Έναν δρόμο αδιέξοδο που το μόνο που κάνει είναι να καναλιζάρει την οργή μας από τον δρόμο της συλλογικής απάντησης στον δρόμο της αποδοχής της κατάστασης, άρα της χειροτέρευσής της. Αυτός είναι ο στόχος τους όταν κάνουν προτάσεις για «συλλόγους πέρα από παρατάξεις», για ουσιαστική κατάργηση του Ασύλου και απαγόρευση της ελεύθερης έκφρασης.
Τάσσονται ξεκάθαρα ενάντια στα φοιτητικά δικαιώματα, στους αγώνες και στον φοιτητικό συνδικαλισμό. Τους αξίζει κατακραυγή.
 Όχι στην αναπαραγωγή των συνδιαχειριστικών αδιεξόδων της αριστεράς των ΠΚΣ/ΕΑΑΚ/ΑΡΔΙΝ/ΑΡΕΝ
Έχουν ευθύνη για την καθήλωση του φοιτητικού κινήματος σε αυτή την κατάσταση.
Η μεν ΠΚΣ με τις προτάσεις της για «ολοκληρωμένα προγράμματα σπουδών», δίνει άλλοθι στην κατεύθυνση της εντατικοποίησης. Με τις «λύσεις» της στην υποτιθέμενη μήτρα όλων των κακών, την υποχρηματοδότηση, ενισχύει την λογική της «κοστολόγησης» των δικαιωμάτων μας, λες και δεν είναι αυτονόητα. Με την υποταγή κάθε κίνησης στις ανάγκες ενίσχυσης του ΚΚΕ ή στήριξης στις προτάσεις- νόμου που καταθέτει βουλή μετατρέπει τα ΔΣ και τους συλλόγους σε όργανα στήριξης κοινοβουλευτικής δράσης και όχι σε όργανα πάλης.
Οι δε δυνάμεις των ΕΑΑΚ/ΑΡΔΙΝ/ΑΡΕΝ ανακυκλώνουν τις ίδιες χρεωκοπημένες αυταπάτες που έσπερνε ο ΣΥΡΙΖΑ, για μεταβατικά προγράμματα και αριστερές κυβερνήσεις που θα φέρουν την αλλαγή. Σε αυτό το πλαίσιο ξετυλίγουν και αυτοί την προτασεολογία τους για «τα δικά μας προγράμματα σπουδών», για «διαγραφή του χρέους» ώστε να βρεί λεφτά το σύστημα να διορθώσει την υποχρηματοδότηση, για «φοιτητικό έλεγχο» ώστε να «ελέγχουμε» που τα «ακουμπάει» το σύστημα! Αυτή υπήρξε και η βάση της εκλογικής τους συγκόλλησης. Με αυτόν τον τρόπο, μετατρέπουν το πολύτιμο για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος εργαλείο της κοινής δράσης σε παιχνίδι μικροηγεμονισμών.
Παρά τους διαφορετικούς δρόμους, και οι δύο αυτές απόψεις καταλήγουν σε έναν συνδικαλισμό συνδιαχειριστικό, που καλλιεργεί αυταπάτες και αποπροσανατολίζει στην ανάδειξη του «ποιος είναι εχθρός και ποιος φίλος», και εικονικό, που καλλιεργεί την ανάθεση και συντελεί στην απομαζικοποίηση των συλλόγων.
Ενισχύουμε τη φωνή της Αντίστασης και της Διεκδίκησης!
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις προσπαθούν να χτίσουν σήμερα όρους για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Με τη γραμμή της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ οι φοιτητές μπορούν να αναχαιτίσουν την επίθεση που δέχονται, στηριζόμενοι στα όπλα πάλης τους, τους αγώνες και τα συνδικαλιστικά όργανά τους. Για μας αυτός είναι ο μόνος δρόμος πραγματικής υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας!
Καλούμε τον κόσμο να παλέψει μαζί μας για μια κατεύθυνση μέσα στο κίνημα:
Αντικαπιταλιστική: ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης!
Aντι-ιμπεριαλιστική: ενάντια στην εξάρτηση της χώρας μας, ενάντια στον πόλεμο και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, για ανεξαρτησία και τον λαό αφέντη στον τόπο του!
Αντισυνδιαχειριστική: γιατί το σύστημα και οι πολιτικές του δεν διορθώνονται, αλλά ανατρέπονται μόνο από τους αγώνες μας!
Για να ξαναβάλουμε την πολιτική στα αμφιθέατρα, να ζωντανέψουμε τους Συλλόγους και τις Γενικές τους Συνελεύσεις!
17 Mάη Στηρίζουμε-Ψηφίζουμε:

Αγωνιστικές Κινήσεις σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου